De oosterse filosofie of oriëntaalse filosofie is de filosofische traditie uit Azië en dan voornamelijk uit India en China. Deze filosofie is niet alleen geografisch gescheiden van de westerse filosofie, die gebaseerd is op de klassieke Griekse filosofie, maar kent tevens enkele heel andere uitgangspunten.
Het grootste verschil tussen de oosterse en de westerse filosofie is, dat er in de oosterse filosofie in principe geen scheiding is tussen religie en filosofie. Veel van de filosofische scholen die in de oosterse filosofie worden onderscheiden zijn tevens erkend als religies.
De belangrijkste stromingen in de oosterse filosofie zijn: de boeddhistische filosofie, het confucianisme, de hindoeïstische filosofie en het taoïsme.
Hoofdstromingen
Boeddhisme
Zie boeddhistische filosofie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Filosofisch getinte leringen door Gautama Boeddha:
de lering van de vijf khandhas
de lering van de drie karakteristieken
de lering van de Vier Nobele Waarheden
de lering van het Achtvoudige Pad
de lering van de Middenweg
Nirvana
Boeddhistische scholen die een bepaald element van de boeddhistische filosofie benadrukken:
Shunyavada: leer van de leegte.
veel scholen hebben hun eigen Abhidhamma, die een erg theoretisch of filosofisch karakter heeft.
Confucianisme
Zie confucianisme voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Confucianisme is ontstaan in China in de zesde eeuw voor Christus. De basis van het confucianisme ligt bij meester Kǒng, meestal gelatiniseerd tot Confucius, die leefde van 551 tot 479 voor Christus. Het is een maatschappelijk georiënteerde filosofie, die streeft naar stabiele maatschappelijke verhoudingen en deugd. Al bij Confucius valt een een equivalent van het Bijbelse spreekwoord “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet” te vinden.
Hindoeïsme
Zie hindoeïstische filosofie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Het hindoeïsme is de belangrijkste godsdienst in India. Binnen het hindoeïsme is een grote diversiteit aan theologisch-filosofische stromingen te vinden. Over het geheel kunnen zes orthodoxe filosofische scholen worden onderscheiden: Samkhya, Nyaya, Vaisheshika, Yoga, Purva Mimamsa en Uttara Mimamsa. Elke van deze scholen erkent, weliswaar op zijn eigen manier, de Vedas enerzijds, waarin kennis aan de mensen wordt geopenbaard, en het bestaan van een God anderzijds. De logica uit de school van Nyaya lijkt veel op de Aristoteliaanse logica en is daarom in belangrijke mate verwant aan de westerse filosofie.
Taoïsme
Zie taoïsme voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Het taoïsme is een levensbeschouwelijke en filosofische stroming afkomstig uit China. Het taoïsme is ontstaan in de vijfde eeuw voor Christus, maar kent ook nu nog aanhangers. Het centrale begrip is de dào, dat kan worden vertaald met ‘de weg’ die een mens moet begaan om een deugdzaam leven te leiden. Hiervoor moet men zich niet verzetten tegen de loop van de geschiedenis, maar meegaan in de eenheid van yīn en yáng. De belangrijkste bronnen zijn de boeken Dàodéjīng (‘Het boek over de weg en de deugd’) en Zhuāngzǐ (‘Meester Zhuāng’).
Bron : nl.wikipedia.org
