De hevige regenval die Pakistan teisterde 
in Juli zorgde ervoor dat de Indus rivier overstroomde. Die overstromingen escaleerden en grote delen van Pakistan kwamen onder water te staan. Deze natuurramp, één van de grootste ooit in het land, kostte al aan 1500 mensen het leven en naar schatting 14 miljoen Pakistanen (op een totale bevolking van 167 miljoen) zijn ernstig getroffen. Ondertussen is een vijfde van de totale oppervlakte van Pakistan overstroomd en 14 procent van de landbouwgrond is verwoest door het vloedwater.
Experts getuigen dat het niet louter om een natuurramp gaat. De omvang van de ramp werd volgens hen vergroot door de gigantische ontbossing die de laatste jaren plaatsvond in Pakistan. Daardoor zijn de bomen op de rivieroevers, die normaal dienst doen als buffer bij overstromingen, verdwenen. Anderen spreken van een een groot tekort aan dammen, waterbergingen en dijken in Pakistan en van een gebrek aan onderhoud van de bestaande dijken, kanalen en waterwegen. Volgens Transparency International (Transparency International Pakistan) is dat gebrek aan onderhoud vooral te wijten aan corruptie. De organisatie, die onder andere de ervaringen van de bevolking met corruptie meet, getuigt van kleine en grootschalige corruptie in de Pakistaanse watersector. Door het gebruik van slechte materialen werden de verwoestingen groter dan nodig. Transparency International bestrijdt corruptie op alle niveaus binnen zowel de publieke als de private sector in Pakistan en de organisatie treedt op als waarnemer bij de wederopbouw van de getroffen gebieden.
Hulporganisaties hebben al meermaals gewaarschuwd dat er een groot tekort is aan donaties. Vooral in het westen zijn de mensen niet echt geneigd om hun portefeuille open te trekken voor de slachtoffers van de overstromingen. Dat valt gedeeltelijk te verklaren door wat experts omschrijven als ‘schenkersmoeheid’, de natuurrampen volgen elkaar zo snel op dat de mensen niet meer geneigd zijn om elke keer een bijdrage te doen. In tegenstelling tot eerdere getroffen gebieden zoals Sri Lanka en Thailand heeft Pakistan geen uitgebreide toeristische industrie, waardoor mensen minder affiniteit hebben met de getroffen bevolking. Ook het negatieve imago dat Pakistan heeft bij het westers publiek helpt niet bij het zoeken naar hulpfondsen. Pakistan wordt geassocieerd met de Taliban, met terrorisme en met de Islam in het algemeen. Dan is er nog het visuele aspect: blijkbaar spreken de beelden van het onherbergzame Pakistan minder tot de verbeelding dan de beelden die we vorig jaar te zien kregen vanuit het ’tropische Haïti. Tenslotte is het ook de taak van de Westerse overheden om het goede voorbeeld te geven aan de bevolking en deze overheden zijn vooralsnog niet echt gul geweest met het toekennen van hulpfondsen.
Na meer dan twee maanden van overstromingen blijven grote delen van Pakistan onder water staan, waardoor er gote plassen stilstaand water ontstaan. Deze plassen vormen in combinatie met de hitte die er momenteel heerst in Pakistan een perfecte broedplaats voor ziektes zoals malaria en cholera. Die ziektes eisen op hun beurt weer nieuwe slachtoffers. Ondertussen zijn er al meer dan 250.000 gevallen van malaria vastgesteld, waaronder dodelijke varianten van de ziekte. De hulporganisatie Plan International (Plan International Pakistan) vreest dat dat cijfer zal oplopen tot meer dan 2 miljoen geïnfecteerden, waarbij vrouwen en kinderen het meeste gevaar lopen. De organisatie is al sinds 1997 actief in Pakistan waar ze strijdt voor de rechten van achtergestelde kinderen. Momenteel biedt Plan International noodhulp in 2 van de zwaarst getroffen gebieden van het land: Punjab en Sindh. De organisatie deelt gezondheids- en hygiënepakketten uit aan de bevolking, ze helpt bij de constructie van tentenkampen en installeert er waterpompen.
De miljoenen getroffen Pakistani die hun huizen ontvlucht zijn hebben niks meer. Doordat grote delen van de oogst zijn verwoest zijn de voedselprijzen daarenboven de hoogte ingeschoten. Volgens de hulporganisatie CARE (Cooperation for Advancement Rehabilitation and Education) (CARE Pakistan) zitten ongeveer 20 miljoen mensen zonder voedsel en drinkbaar water. CARE organiseert gratis onderwijs in Pakistan en heeft na de overstromingen een hulpfonds opgericht. Daarmee voorziet de organisatie in eerste instantie zoveel mogelijk mensen van water, voedselpakketten en andere noodzakelijke hulpmiddelen zoals insectenspray. In tweede instantie zal het geld van het hulpfonds gebruikt worden voor de wederopbouw.
