Boeddhistische opvattingen convergeren in grote mate met de inzichten van de hedendaagse fundamentele fysica, meer bepaald de kwantumfysica die zich bezighoudt met de microkosmos van de kleinste atoomonderdeeltjes. … bizarre fenomenen als kwantumverstrengeling – waarbij twee microdeeltjes op grote afstanden met elkaar kunnen communiceren -, ubiquiteit – atomaire deeltjes die zich op hetzelfde ogenblik op verschillende plaatsen kunnen bevinden -, de invloed die de waarnemer uitoefent op de werkelijkheid de hij ziet, … zijn allemaal door de empirie bewezen verschijnselen.
Zij geven uit een wat onverwachte hoek draagkracht aan de boeddhistische en oosterse holistische en cyclische werkelijkheidsvisie, hoe wonderbaarlijk ook. Alles ontstaat, bestaat en vergaat. Alles wat gebeurt, doet zich maar heel eventjes voor en daarbij krijgt het ‘nu’ een grote betekenis. … ‘de ongenaakbare frisheid van het nu’.
Ook de dood is een voorbijgaande periode waarbij het lichaam wordt achtergelaten. … Leegte … het wegvallen van alles wat voor onrust zorgt … dan bereikt de sterveling de staat van volledige bewustwording…. de verlichte … situeert zich buiten het bekende tijd- en ruimtekader …. bevestigd door de moderne fysica … de ‘string theory’ … die gewag maakt van andere dimensies: andere dan de vier dimensies waarin wij leven, andere ‘opgerolde’ dimensies waarin een ander type van leven zou kunnen voortbestaan … voor de boeddhist verdwijnt het lichaam, maar de geest vervolgt ononderbroken zijn weg, zoals dat al sinds het begin der tijden het geval is … de hedendaagse westerling, gelovige of ongelovige heeft uiteraard moeite met de reïncarnatiegedachte, ook al leert de moderne wetenschap dat de quarks die de atoomkernen van ons lichaam samenstellen, samen met de Big Bang zijn ontstaan …
het aanvaarden van onze onvolmaaktheden en onze vergankelijkheid brengt rust en vrede en bereidt ons voor op een overgang die leidt tot een werkelijkheid waarin alles mogelijk is, de wedergeboorte. … een goed leven betekent voor boeddhisten positief geformuleerd ‘de anderen zozeer beminnen als jezelf’ en negatief ‘aan de anderen niet aandoen wat je niet wenst dat jou wordt aangedaan’.
Het gaat hier om een fundamenteel beginsel van moraliteit met een universele waarde. Immanuel Kant verhief het dan ook tot zijn befaamde categorische imperatief…. de evangelist Matteüs, die in 7, 12 Jezus laat zeggen:
“Alle dingen die gij wilt dat u de mensen zouden doen, doet gij hun ook al zo, want dat is de wet van de Profeten.” (M.Eyskens in zijn commentaar op het boek van Frans Goetghebeur, De dood, een metgezel voor het leven. Niet bang zijn van de leegte).
Bron : Skynet blogs
