Vegetarisme is de voedingswijze die zich kenmerkt door “het niet eten van vlees, vis, schaaldieren, gevogelte en insecten”. Mensen die deze voedingsregel in de praktijk brengen, worden aangeduid als “vegetariërs”. Sommigen nemen deze definitie strikter en beschouwen vegetarisme als de voedingswijze waarbij men alleen plantaardig voedsel tot zich neemt. De mensen die de strikte variant aanhangen noemen zich veganist. In het dagelijks taalgebruik wordt de term “vegetarisme” echter alleen gebruikt voor het niet eten van zoogdieren en vogels en ziet men striktere vormen als veganisme. Vegetarisme is afgeleid van het Latijnse adjectief “vegetus”, wat “levendig, opgewekt, krachtig” betekent.
Aantallen
Nederland telt ongeveer 750.000 mensen die vegetariër zijn. Het land met de meeste vegetariërs is ongetwijfeld India. Dertig procent van de Indiase bevolking is vegetariër. Dat komt neer op ongeveer 310 miljoen mensen ofwel ongeveer 5% van de wereldbevolking.
Varianten
Een vegetariër eet geen producten die zijn verkregen door het doden van dieren, zoals vis, vlees en gevogelte. Strikt genomen eten vegetariërs ook geen dierlijk stremsel (verwerkt in de meeste soorten kaas) en geen gelatine, sommige vegetariërs zullen echter om praktische redenen toch nog gelatine en dierlijk stremsel eten.
Ook is er een groep mensen die helemaal geen van dieren afkomstige voedingsmiddelen eet, zoals eieren en zuivel. Dit noemt men strikt-vegetarisme of veganisme. Veganisten beperken hun inzichten niet tot etenswaren. Zij gebruiken bijvoorbeeld ook geen wol of leer.
Vegetariërs die wel eieren eten, maar geen zuivel, worden “ovo-vegetariërs” genoemd. Vegetariërs die wel zuivel eten, maar geen eieren, worden “lacto-vegetariërs” genoemd. Deze groep is voornamelijk te vinden onder aanhangers van het hindoeïsme. Vegetariërs die zowel eieren als zuivel eten, heten “ovo-lacto-vegetariërs”.
De verzamelnaam vegetariër wordt gebruikt voor mensen die geen voedsel eten waar dieren voor zijn doodgemaakt. De term schept nogal eens verwarring, omdat de grens niet helemaal duidelijk gelegd kan worden. Er is een grens tussen het rechtstreekse eten van dierlijk voedsel waar het dier voor is gedood en de afgeleide producten zoals leer, stremsel en gelatine. Dan is er de grens waarbij men kan spreken van veganist. Bij dit principe staat het niet willen exploiteren van welk dier dan ook centraal. Verder zijn er mensen die om verschillende redenen minder vlees eten. Deze mensen vallen strikt genomen niet onder de definitie van vegetariër omdat bij dit eetpatroon wel dieren worden gedood.
Zo zijn er zogenaamde parttime-vegetariërs (ook wel “vleesverminderaars” genoemd). Dit kunnen consumenten zijn die op niet-principiële gronden minder vlees eten. Dit laten ze dan achterwege bijvoorbeeld om te lijnen, of om andere gezondheidsredenen, of omdat ze het niet nodig vinden om dagelijks vlees te eten. Maar ook het niet verantwoordelijk willen zijn voor de productie van dierlijk voedsel in de bioindustrie. Het kunnen ook mensen zijn die wel op principiële (bijvoorbeeld die bio-industrie) gronden minder vlees eten, maar het ofwel genoeg vinden om minder dan 100% vegetariër te zijn, ofwel het (nog) te moeilijk vinden om 100% vegetariër te zijn. In de Engelse volksmond wordt deze levensstijl flexitarianism genoemd. Het komt ook voor, dat men alleen geen vlees eet, maar wel vis (pescotariër) en/of gevogelte (pollotariër).
Sommigen eten wel dierlijke producten, maar alleen als zij hier niet voor hoeven te betalen, en dus de industrie niet steunen. Zij eten bijvoorbeeld producten die anders (wegens de houdbaarheidsdatum) weggegooid zouden worden. Dit noemt men in de Engelse volksmond freeganism.
Een apart geval is honing. Er zijn mensen die dit niet eten omdat zij het niet ethisch vinden, dat de bijen hard moeten werken om een flinke voedselvoorraad aan te leggen, waarna de imker die wegneemt. Een ander bezwaar is dat de bijen tijdens de winter met suikerwater worden bijgevoerd, waardoor ze minder lang zouden leven.
Veganisten die ook geen planten (ook levend) opeten, worden fruitariërs genoemd. Zij eten alleen delen van de plant die geoogst kunnen worden zonder de plant te doden, of van vitale delen (zoals bladeren) te ontdoen. Dat komt dus neer op vruchten (inclusief noten) en zaden. Zo eten Jaïnisten geen wortels, uien, en aardappels omdat je hiermede belemmert dat de plant verder groeit. Veganisten eten dit plantaardige voedsel bovendien vaak in onverhitte, dus rauwe, vorm en zijn in dat geval tevens raw-foodist.
Bron : http://nl.wikipedia.org
